Twee weken geleden werd ik wakker op m’n vrije ochtend en zag ik dat het buiten super mistig was. De zon was net op en het zag er heerlijk mysterieus uit buiten.
Snel een kopje koffie achterover geslagen, warme kleren aangetrokken en op de fiets gesprongen. Een rondje langs de Sint Laurense Weihoek leverde super mooie uitzichten op. Iets minder ongerept dan de bergketens op Tasmanië, maar echt niet slecht voor een stille zaterdagochtend.
Het was een van die momentjes dat ik me besefte hoe fijn Zeeland is. Tussen de duinen en de weilanden voelt het vrij. En er zijn nog zoveel mooie plekjes om te ontdekken.
Dus wie weet waar ik morgenochtend naartoe fiets na m’n bakje koffie. Suggesties zijn zeer welkom.
LON 
Leave a Reply