Het is bijna ondenkbaar dat ik elf maanden geleden rondhuppelde op deze prachtige plek. Vlak na de vernietigende bosbranden en vlak voor de coronapandemie uitbrak bezochten mama, Renald en ik mijn tante en oom op Tasmanië. De reis had geen week eerder of later gepland moeten zijn.
Toen we na een reis van ca. 24 uur op het vliegveld van Hobart aankwamen dacht ik: wat is het toch makkelijk. Je stapt op in Amsterdam, kijkt wat films, leest een boekje, eet wat twijfelachtig voedsel en een etmaal later sta je zonder problemen (op een bijna gemiste overstap na) aan de andere kant van de wereld. Easy peasy. Nooit hadden we kunnen bedenken dat nog geen jaar later diezelfde reis compleet onmogelijk zou zijn.
Ik heb zo genoten van de gebieden die we hebben bezocht tijdens die reis. De indrukwekkende landschappen, van eindeloze stranden tot mysterieuze regenwouden, tot dit maanachtige bergmeer bij Cradle Mountain. Voor Nederlandse begrippen nog zo ongerept.
Mooie herinneringen waren het al, maar in een wereld die door de crisis steeds kleiner wordt krijgen ze nog meer waarde. Dus scroll ik door de foto’s en herbeleef ik de trip in mijn hoofd.
Dat herbeleven van herinneringen is trouwens ook een van de redenen waarom het zo goed werkt om te investeren in ervaringen, in plaats van in spullen. Dat leerde ik tijdens de cursus The Science of Well-Being van prof. Laurie Santos (echt een aanrader als je interesse hebt in positieve psychologie). Onze gelukshormonen krijgen een boost als je denkt aan (of vertelt over) een mooie ervaring. Dat heeft een enorm positief effect op je welbevinden. Hoe lekker is dat? Ik ga dus nog even door die foto’s heen scrollen.
Welke fijne herinnering helpt jou de donkere dagen door? Ik ben benieuwd!
LON 
Leave a Reply